Sonea siedziała w swoim pokoju z jej przyjaciółkami.
Były tam we trzy.
Gadały sobie radośnie.
We dwie.
Soni bowiem siedziała na łóżku w milczeniu.
Nie lubiła przekrzykiwać się ani rozmawiać o durnych tematach.
Ale za to słuchała.
I to uważnie.
*-Ty, a widziałaś jak się na mnie spojrzał ten od chemii?*
°-Ta kupa zimnego mięsa, która chce jedynie wypić krwi?°
*-Czyżbyś zapomniała, że właśnie rozmawiasz z taką kupą zimnego mięsa?*
°-Ah... no tak... Przepraszam°
*-Oj, tam, nic się nie stało.... Szkoda że wyjechał...*
°Parsknęła śmiechem - Ty chyba nie mówisz poważnie*
*Odburknęła coś niezrozumiałego - Tak a propos... Willa też gdzieś wcięło...*
°-Co? Którego? - w jej głosie sły
chać było determinację°
*Uśmiechnęła się pod nosem - Czy ja widzę to co widzę?*
°-Możliwe. A co jak ma kłopoty?°
*-Słyszysz samą siebie? On? Kłopoty?*
°-No fakt. Pewnie w dodatku takie ciacho mnie nie zechce...°
*znów coś niezrozumiale odburknęła*
°-Na Boga, zmieniasz się w Sonee. Przestań i zacznij mówić°
*-Nie, ty przestań. Doskonale wiesz, że Soni tak ma, jakim prawem więc się z niej... -nie dokończyła...*
...bo jej przerwano - Spokojnie. Wszyskie wiemy jaka jestem. Dobrze, że nie wstydzi się tego powiedzieć - Sonea przemówiła swym głosem pięknym, lecz rzadko używanym
°- No ale...°
-Zmieńmy proszę temat - powiedziała stanowczo, po czym znowu zamilkła
°-No dobra - powiedziała tonem pyskującym°
*-A właśnie. .*
°-Co?°
*-Podobno ten nowy, człowiek... podobno jest pedałem*
Zakrztusiła się, bo wiedziała o kogo chodzi.
°-Nic dziwnego, że był u psychologa°
Stwierdziła, że tego już za wiele. Gardziła pedałami, ale nienawidzoła bezpodstawnych oskarżeń. Szczególnie o coś takiego. A więc zaczęła improwizować.
-Dziewczyny, rozumiem, że się fajnie gada, ale chce być sama. Boli mnie głowa... - w jej pięknym głosie nikt nie szukał kłamstw
*°Uwierzyły jej i pożegnawszy się poszły do siebie°*
Padła na łóżko. Leżała sobie w milczeniu.
°-Co ją ugryzło?°
*-Pewnie zaczyna chorować. Dajmy jej czego chce - myślała o spoju, lecz...*
°...niektórzy zrozumieli to po swojemu - Dobra - uśmiechnęła się i poszła z uśmiechem do budynku głównego - No pedale, ktoś tu Cię potrzebuje - mruknęła w drzwiach i uśmiechnęła się chamsko pod nosem...°

- Och... Nie chcę sprawiać ci kłopotu...- powiedział rozglądając się po korytarzu

- No... W takim razie.- dał kroka i znalazł się wewnątrz pokoju.

Dosiadł się powoli
- Miły pokój...- obejrzał w całości izbę, spojrzał na Peni
- Lepiej ci trochę?- spytał zmartwiony

Dotknął się w pocałowane miejsce i nieco zarumienił.
- Naprawdę... Nie ma za co...- cicho powiedział, nie miał pomysłu na dalszą rozmowę

//Przydałoby się KP Penelopy!

- Nie... Nie znam... A tak z chęcią- podniósł się z łóżka
- Gdybyś chciała, może... wpaść, nie krępuj się, pokój
133, ostatnie piętro.
Uśmiechnął się, zorientował się, że wciąż chwyta się za polik, więc
szybko opuścił rękę.
- Chyba będę powoli iść... Muszę jeszcze poszukać czegoś w budynku- skierował się w stronę wyjścia

- Jasne... Zdrowiej szybko- odparł i wyszedł z jej pokoju, zamykając za sobą drzwi.
Zszedł szybko po schodach, westchnął na świeżym powietrzu i znów ruszył zdeterminowany na
poszukiwania podręcznika...

Wszedł przez główne drzwi i skręcając w lewo wyszukał pokoju nr 21
Znalazł.
Podszedł do drzwi i nasłuchiwał chwilę, uniósł pięść, by zapukać.
Stuknął trzy razy, tak jak ma to w zwyczaju jego rodzina i cierpliwie czekał. Włożył ręce do kieszeni.

Spojrzał się od góry do dołu po jej idealnie wyrzeżbionym ciele,
uwagę przykuły jej niezwykłe sutki... Bardzo... okrągłe
Opamiętał się jednak i szybko zasłonił oczy i odwrócił się szybko
- Aa... Sory..- powiedział, czerwieniąc się

Tak więc wszedł do pokoju i usiadł na łóżku. Siedział chwile w milczeniu
- A... Gdzie twoje koleżanki?- lekko krzyknął, by mieć pewność, że go usłyszy

- No wiesz... Sonea i... Pamiętasz, miałem wpaść dzisiaj i ją poznać...- spojrzał się na nią

" Zabierzemy cię do nich... Ciekawe sformułowanie..." pomyślał
i wyszedł z pokoju, czekając na Penelopę

Czekał aż ona zapuka.
//-,-

Wystraszył się głośnego pisku krzyku, potem obserwował rozmowę dziewczyn
Spojrzał na leżącą na łóżku dziweczynę i podszedł o dwa kroki do przodu
- Co się dzieje?!- rzucił do dwóch pozostałych

- Tylko koszmar?... Spytał się pod nosem i przyglądał się działaniom przyjaciółek
"Obcy w jej pokoju, który próbowałby ją obudzić to chyba nie najlepszy pomysł..."
Tak więc stał i przyglądał się dalej

"Więc to tylko koszmar..." pomyślał i stał dalej, niepewien, co zrobić

- I... również- przestał patrzeć na Soneę, która chwała
się pod kołdrą. Zwrócił na Jean wzrok i uśmiechnął się niepewnie. Wyciągnął do niej rękę

Kiedy podawał rękę Jean usłyszał oklaski i radosne wiwaty, jakieś
wspomnienie śmignęło mu przez głowę... Wtedy usłyszał huk i upadającą Soneę.
Zauważył jak spadała, po chwili leżała na ziemi, jej pierwi, które prawie wyleciały spod piżamy (XD)
Zawibrowały lekko, chyba, mimo iż starał się unikać tego typu spojrzeń, które uważał, za bardzo naturalne...
Ale inni już niestety nie, dostrzegł ten "ruch" i zamrugał oczami... Stał jak wryty, po chwili znowu
przypomniał sobie, że "nie powinno" się tam patrzeć i odwrócił się
" Dzień ciekawie się zapowiada... Jedna godzina i już drugie cycki..." zaśmiał się w duchu

Jednak dostrzegł po chwili jakiś ruch powietrza. Jakby mała
niewidzialna linka pomiędzy Peni a Sonią się zerwała, spojrzał na
Penelopę nieco podejrzanie, dziwnie radośnie wyglądała.

//Artur też ma iluzje, tylko jeszcze o niej nie wie..

Nie odwrócił się w jej stronę, bardziej jednak skupił się na Penelopie.
Uświadomił sobie, że gdy ona leżała wczoraj nieprzytomna, nie czuł... Jakby to ująć...
"Nieprzytomnego umysłu?" Czuł po prostu, że ona... No, jakby...
Jako telepata wyczuwał czasami, może nieświadomie stan umysłu innych osób. Tu kolejna zagwostka
Sonea biła jakby to powiedzieć... Biła nieokreślonym bólem z przeszłości, Artur wyczuł przynajmniej
coś takiego.
Jean biła do niego innymi emocjami, spokojem, opanowaniem, rozsądkiem, szczególnie mocno
to poczuł, gdy podali sobie dłonie na powitanie.
Od Penelopy nic nie biło... Żadnego uczucia, nic... Zastanawiał się: czemu?
Wysilił wzrok, wpatrywał się w nią, próbował zrozumieć, czym się różniła

-Nie...- powiedział i skrzyżował ręce, nie spuszczając z niej oczu
- Jest c... - wtem uderzyłogo to, jej odpowiedź brzmiała, jakby zupełnie do jego poprzedniej myśli
- Czy ty jesteś... telepatką?- spytał cicho

// co z tego, że i tak widział piersi już jej? xD

- Phi...- nie odzywał się, stał w bez ruchu, przestąpił tylko z nogi na nogę

//te kółka to Penelopa, a on ją widział nagą jak spadł jej ręcznik...

Stał i ciągle myślał, szukając odpowiedzi w błękitnych oczach Penelopy

Zauważył jakiś nietypowy błysk w jej oczach, gdy do niego przemówiła
Wiele razy widział podobne błyski w innych oczach, jasnym się stało, że coś ukrywała
- Co cię ugryzło?- dziwne, zupełnie jakby nie czuł "obecności Peni".

- Zaintrygowałaś mnie, czy to takie dziwne?- uśmiechnął się i wbił wzrok w podłogę
Mocno zamknął oczy i pięści, zupełnie jakby nasłuchiwał czegoś. Po chwili westchnął
i rozluźnił się.
- Nie czuję cię...- powiedział patrząc jej w oczy